Uroda na czasie Leopolda Buczkowskiego to swobodna literacka kompozycja form gatunkowych, cudzych wypowiedzi z różnych okresów i źródeł. Bukowiecka analizuje sposoby ich przetworzenia. Autor odcina je od kontekstu i sytuacji wypowiadania, rozmontowuje i dezintegruje, a elementy odmiennych, obcych sobie form nakłada na siebie lub zespala w abstrakcyjne układy wypowiedzi, łączone wedle nowych praw, niezależnie od reguł pragmatyki językowej. Same zabiegi przetwarzania gatunkowych form wypowiedzi można uznać za widoczne znaki ekspresji pisarza, ironicznej modalności utworu. Stanowią one niebezpośrednią deklarację niemożności oryginalnego opisu świata, związaną z osobistymi doświadczeniami pisarza. Nawiązując do badań Grzegorza Grochowskiego, Bukowiecka analizuje zjawisko instrumentacji gatunkowej w Urodzie, aktualizowania, problematyzowania, analizowania znaczeń zapisanych w „pamięci” wykorzystywanych przez Buczkowskiego form gatunkowych.
Słowa kluczowe: genologia, gatunek, gatunki użytkowe, literatura eksperymentalna, Leopold Buczkowski