Artykuł stanowi polemikę z konstruktywistycznym ujęciem interpretacji proponowanym w latourowskiej wersji teorii aktora-sieci. Na podstawie studium przypadku (interpretacji Bogurodzicy dokonanej przez Teresę Michałowską) autor tworzy zarys nowej koncepcji interpretacji, w której działa więcej aktorów, niż to się do tej pory wydawało, i która zastępuje dotychczasowe wertykalne koncepcje koncepcją horyzontalną.
Słowa kluczowe: interpretacja, konstruktywizm społeczny, teoria aktora-sieci, Bogurodzica