Artykuł przedstawia analizę dyskusji, jaka rozgorzała wokół próby upamiętnienia miejsca spoczynku ofiar pochodzenia niemieckiego, zabitych w 1944 roku w jednym z serbskich miast. W analizie autorka nawiązuje do metafory węzłów pamięci, pojęcia konotującego istnienie sprzecznych idei, niemożliwych do pogodzenia. Takim węzłem pamięci stało się miejsce, na którym znajdują się szczątki ofiar i na którym miał powstać zaaprobowany przez władzę pomnik. Dyskusja wokół pomnika pokazała ścieranie się w Serbii pamięci mniejszościowych (niemieckiej i żydowskiej), które zdają się walczyć o miejsce w narracji dominującej.
Słowa kluczowe: Serbia, Niemcy, węzeł pamięci, pomnik, rywalizacja w cierpieniu