Główny wyznacznik tożsamości narodowej Polaków – pobożność katolicka – w chwili obecnej, zarówno w kulturze, jak i w krytycznym namyśle jest, zdaniem autora artykułu, „światem nie przedstawionym”. Mamy do czynienia z brakiem kategorii i pojęć władnych nazwać głębokie przemiany jakim podlega świadomość Polaków w dobie globalizacji.
Autor pokazuje z jednej strony zakorzenienie historyczne dzisiejszych zachowań religijnych, a z drugiej wskazuje zachowania alternatywne. Kościół katolicki na Soborze Watykańskim II (1962-1965) dokonał jakościowego skoku i przewrotu kopernikańskiego w teologii katolickiej. Polega on głównie na przejściu od tradycyjnego ekskluzywizmu teologicznego do umiarkowanego pluralizmu, czyli uznania równorzędnego charakteru różnych dróg do Boga.
Kontrreformacyjna pobożność w Kościele katolickim III RP
Numer:
2015 / 1