Artykuły: Urszula Pawlicka

Wzrost popularyzacji laboratoriów humanistycznych zmusza do zastanowienia się nad źródłem, znaczeniem i konsekwencją transformacji strukturalnej humanistyki. Założeniem szkicu jest zanaalizowanie relacji pomiędzy miejscem prowadzenia badań a zmianami funkcjonalnymi i metodologicznymi. Tezą artykułu jest stwierdzenie, że każdorazowa zmiana miejsca w historii humanistyki jest strategią instytucjonalną, podejmowaną w odpowiedzi na aktualne w danym czasie wyzwania. Celem jest zatem prześledzenie sytuacji i czynników, które doprowadziły do ukonstytuowania się laboratoriów humanistycznych. Omówione są następujące zjawiska: korporacjonizm uniwersytetu, kryzys humanistyki, unaukowienie humanistyki oraz rozwój humanistyki cyfrowej. Po przeglądzie warunków zewnętrznych, analizie i porównaniu poddane zostają trzy miejsca humanistyki: pracownia, centrum oraz laboratorium. Twierdzi się, że zmiana miejsca oznacza budowanie nowych struktur i nowych porządków władzy. Stąd tworzenie laboratoriów uważa się ze część zwrotu taktycznego w humanistyce.
Słowa kluczowe: pracownia, centrum, laboratorium, laboratorium humanistyki, kryzys humanistyki, zwrot taktyczny, unaukowienie humanistyki, humanistyka cyfrowa

Celem artykułu jest przedstawienie stanu badań nad literaturą elektroniczną w Polsce. Wprowadzeniem do rozważań jest przedstawienie różnych zjawisk w literaturze na początku XXI wieku, które były efektem splotu literatury i nowych technologii, w tym szczególnie Internetu. W kolejnych partiach ukazane są najważniejsze problemy terminologiczne i metodologiczne, których próba rozwiązania jest zamierzeniem niniejszego tekstu. Poruszone zostały następujące kwestie: rozróżnienie „literatury w sieci” od literatury elektronicznej, literatura cyfrowa a liberatura, konteksty opisywania hipertekstu oraz definiowanie poezji cybernetycznej. Podsumowaniem artykułu jest próba wydzielenia obszarów badawczych oraz wskazanie zagadnień dotąd niepodjętych przez teoretyków literatury elektronicznej.