Wychodząc od przedstawienia noweli Les noces fabuleuses du Polonais Fouada Larouiego i scharakteryzowania jej potencjału w polskich studiach postkolonialnych (rozumianych jako analiza polskich losów w ramach neokolonialnego projektu Bloku Wschodniego), autorka proponuje w istocie potrójną lekturę: postkolonialną, genderową i transkulturową. Zestawienie noweli z powieścią L’insoumise de la Porte de Flandre pozwala na pełniejsze uchwycenie pisarskiego przesłania Larouiego, który nie tyle rozlicza się z neokolonialnym okresem w historii Maroka, wyznaczanym przez przybycie polskich specjalistów „kontraktowych”, co przede wszystkim wzywa do upłynnienia tożsamości i wyzwolenia jednostki z gorsetu mentalnych automatyzmów nabywanych drogą absolutyzacji kulturowego przekazu.
Słowa kluczowe: Fouad Larowi, Polacy w Maroku, postkolonialność, gender, transkultura