Tematem artykułu są przejawy adaptowania w sferze polskiego reportażu literackiego reguły interaktywności pokrewnej estetyce nowych mediów. Za interaktywne autorka uznaje utwory reporterskie o hybrydycznym, intermedialnym, quasi-hipertekstowym i emotywnym ukształtowaniu wewnętrznym. Koncentruje się jednak w większym stopniu na empirycznym aspekcie funkcjonowania reportażu w zaistniałym za sprawą cyfryzacji paradygmacie kultury uczestnictwa. Jej wpływ zostaje ukazany m.in. na przykładzie rozwoju fandomu skupionego wokół tego gatunku, rosnącej aktywizacji odbiorców partycypujących w transmedialnych projektach reporterskich, a także zachodzącego w mediach społecznościowych dialogu reporterów i ich wydawców z czytelnikami. Problematyzacji rozważań służy uwypuklenie komercyjnego wymiaru tak rozumianej interaktywizacji poprzez powiązanie współczesnego reportażu z pojęciem ekonomii afektywnej.
Słowa kluczowe: reportaż literacki, interaktywność, nowe media, kultura uczestnictwa, ekonomia afektywna