Artykuł Let’s (crip)dance! Choreograficzne emancypacje ciał nienormatywnych” jest poświęcony wywrotowemu potencjałowi tańczących ciał z niepełnosprawnościami. Autorka osadza swoje rozważania w kontekstach teorii tańca jako dyskursu Sally Banes oraz koncepcji estetycznego aktywizmu Sherry Badger Shapiro. Opisuje, w jaki sposób nienormatywne ciało w ruchu może stać przestrzenią oporu wobec różnych form społecznych opresji i wykluczeń. Interpretując zaangażowane choreografie przy użyciu teorii crip, dowodzi, że realnie wpływają one na kształtowanie relacji społecznych i prowokują zmiany w przestrzeni publicznej. Tym samym cripowanie tańca czyni jedną ze strategii aktywizmu jako praktyki kulturowej ukierunkowanej na destabilizowanie zastanych podziałów na widzialne i niewidzialne.
Słowa kluczowe: taniec, aktywizm, niepełnosprawność, disability studies, ciało, cripping