Artykuł analizuje nowatorstwo poezji tragicznej Eurypidesa polegającego na wprowadzeniu w akcję dramatyczną postaci dziecięcych. Autorka dokonuje przeglądu dziecięcych bohaterów tych dramatów, zarówno tych, które odgrywają zasadniczą rolę w akcji dramatu, jak i tych pełniących role pomocnicze dla głównego wątku. Punktem odniesienia dla jest, z jednej strony, społeczna funkcja dziecka w kulturze starogreckiej, z drugiej, kwestie z tragedii Eurypidesa podejmujące problem pozytywnych i negatywnych aspektów rodzicielstwa. Zasadnicza teza artykułu wynika z analizy postaci dziecięcych cierpiących w wyniku uwikłania w konfliktowe działania dorosłych. Autorka bada nie tylko problem miłości rodzicielskiej, lecz także – co jest absolutnym novum w dramacie europejskim – uczucia małego dziecka do rodzica.
Dziecko w tragediach Eurypidesa
Numer:
2011 / 6