Tekst podejmuje kwestie sprawczości martwego ciała w świetle koncepcji nekroestetyki Alexeia Yurchaka. W jej ujęciu martwe ciało określane jest jako temporalne i autodefinicyjne, a przede wszystkim przydatne w interpretowaniu i badaniu rzeczywistości, a zwłaszcza mechanizmów władzy, dostarcza ponadto nowych perspektyw jej badania.
Słowa kluczowe: Nekroestetyka, nekrorealizm, martwe ciało, sprawczość, władza