W artykule tym autorka formułuje kwintesencję swoich przemyśleń, dochodząc do wniosku, iż „drag kwestionuje in toto <naturalność> systemu ról płciowych; jeśli zachowań związanych z określoną rolą płciową może się dopracować osoba z płcią <niewłaściwą>, to logiczne będzie, że osoba z płcią <właściwą> w istocie również owych zachowań nie dziedziczy, lecz się ich dopracowuje. Antropolodzy stwierdzają, że zachowania związane z rolą płciową są wyuczone. Świat gejowski mówi poprzez drag, że zachowania związane z rolą płciową to wygląd – <zewnętrzność>, którą można manipulować do woli”. Ze względu na silne akcentowanie konstruowalności oraz performatywności płci – odgrywanych w pokazach drag i w kampie – książka autorki stała się ważnym punktem odniesienia dla późniejszej o dwadzieścia lat dekonstrukcji płci w wydaniu Judith Butler i Gayle Rubin.
Wzorce ról
Numer:
2012 / 5