Artykuł naświetla niewidoczne na pierwszy rzut oka konserwatywne ideologie cyberpunka, wśród których znajdują się resentymenty etniczne, seksizm i mizoginia, oraz głęboki anty-ekologizm, ale przede wszystkim skrywana za fasadową antykorporacyjną retoryką akceptacja neoliberalnej wersji kapitalizmu. Jawi się więc cyberpunk nie tylko jako ugodowy w swojej relacji z zastanym porządkiem polityczno-ekonomicznym, ale wręcz jako jego kwintesencja, czy nawet efektywne narzędzie retoryczne, którego przewrotność opiera się na wiralności jego wizualnych znaków oraz koturnowych, lecz pozbawionych konsekwencji gestach rebelii.
Słowa kluczowe: science fiction, polityka, ekonomia, neoliberalizm