Celem artykułu jest wyjaśnienie, w jaki sposób Florian Znaniecki i jego uczniowie rozumieli autobiograficzność i subiektywność pamiętników konkursowych. Określa także, jakie tym cechom przypisywali znaczenie w rozstrzyganiu o naukowej użyteczności pamiętników, a w szczególności we wnioskowaniu na ich podstawie o rzeczywistości ponadjednostkowej. W artykule przedstawione zostały wyniki analizy pism współpracowników Polskiego Instytutu Socjologicznego, odniesionych do czterech typów sytuacji, którymi opisać można wypowiedzi konkursowe pod kątem autobiograficzności i subiektywności. Tekst argumentuje, że choć doskonałe badawczo pamiętniki powinny być jednocześnie autobiograficzne i subiektywne, to jednak sama subiektywność wystarcza, aby posługiwać się nimi jako wiarygodnymi źródłami wiedzy o rzeczywistości kulturowej.
Słowa klucze: autobiograficzność, subiektywność, pamiętniki konkursowe, autobiografie, Florian Znaniecki