W artykule przywołany zostaje rozwijający się w akademiach anglosaskich od blisko dekady nurt badań humanistycznych i społecznych nad energią (energy humanities), który stanowi podbudowę metodologiczną tekstu. Odwołując się do diagnoz zagranicznych badaczy, autorka analizuje przyczyny braku tematyzacji ropy naftowej we współczesnej kulturze – szczególnie literaturze – zachodniej. Główna teza teksu głosi, że spośród pozostałych źródeł energii, ropa pozostaje szczególnie niewidoczna w kulturze. Spostrzeżenia te zostają potwierdzone poprzez odwołania do licznych tekstów literackich podejmujących temat węgla. Autorka odpowiada również na pytanie o to, dlaczego reprezentacje ropy są przede wszystkim domeną artystycznych mediów wizualnych, a nie literatury.
Słowa klucze: energy humanities, ropa naftowa, humanistyka, literatura, media wizualne