Artykuł prezentuje retrospektywną autoetnografię jako metodologię dekolonialnego spojrzenia na neoliberalne warunki w szkołach wyższych. Autoetnografia jest rozumiana jako przestrzeń spotkania tego, co osobiste z tym co polityczne, historyczne i kulturalne. Ma na celu zakwestionowanie codziennych struktur władzy. Autorzy piszą o pragnieniu utopijnej przyszłości, tworząc obraz Nowego Uniwersytetu. Jako osoby, które doświadczyły dorastania w post-kolonii i w kolonializmie, zaczynają od opisu negatywnych doświadczeń – marginalizacji, inwigilacji, kontroli i dyscypliny. Następnie starając się wyobrazić sobie Nowy Uniwersytet charakteryzujący się radykalną nadzieją, postulują dekolonizację uniwersytetu. Według autorów, celem artykułu jest zachęta do dekolonialnej interwencji; radykalnego marzenia o stworzeniu Nowego Uniwersytetu.
Słowa kluczowe: autoetnografia, dekolonializm, szkoły wyższze, nowy uniwersytet