W artykule podjęta została problematyka pamięci tzw. drugiego pokolenia i jej literackiej reprezentacji. Porównawczym analizom poddane zostały powieść Thomasa Bernharda Wymazywanie i esej Miljenko Jergovicia Ojciec. Jako ważny kontekst interpretacyjny i metodologiczny przywołane zostały ponadto teksty W.G. Sebalda oraz prace badaczy tzw. nurtu postpamięci. Przez pryzmat specyficznej relacji ojca i syna organizującej oba teksty, odczytana została relacja łącząca jednostkową i wspólnotową pamięć oraz literaturę. Jako funkcjonalna metafora opisująca ową relację zaproponowane zostało tu pojęcie „memorabilia”. Tekst jest próbą odpowiedzi na pytanie o współczesne miejsce literatury w dyskursie na temat pamięci historycznej i autobiograficznej.
Literatura jako „rodzinne memorabilia”. Jergović i Bernhard o ojcu
Numer:
2014 / 5