Tekst dotyczy różnicy między dwoma typami dyskursu historiograficznego odnoszącego się do Zagłady, reprezentowanego przez dwa wybitne opracowania tematu. Autor argumentuje, że w przypadku dyskursu bliskiego doświadczeniu świadka rolę odgrywa nie tylko referencja, lecz także specyficzny punkt widzenia i emocje osoby ocalonej, które bierze pod uwagę Saul Friedländer.
Słowa kluczowe: historiografia, Zagłada, świadek, doświadczenie, proza literacka