Artykuł stanowi próbę porówniania zasad partycypacji przedstawicieli różnych lokalnych środowisk żydowskich w samorządach miejskich trzech gmin wielkomiejskich Drugiej Rzyczypospolitej. Analizie poddano zagadnienie, jaki status przyznawano przedstawicielom Żydów w danym samorządzie. Zarówno rozwiązania prawne, tradycje zwyczajowe, jak i percepcje i reakcje miejscowych społeczności różniły się „dzielnicowo”, co tłumaczyło się m.in. odmiennością zaborczej przeszłości. Przedstawiono rozwój sytuacji w samorządach w Drugiej Rzeczypospolitej podkreślając utrzymujące się regionalizmy. Uwypuklono problem, jak na sytuację w danym samorządzie wpływała ogólna sytuacja polityczna, szczególnie wzmagający się interwencjonizm. Podkreślono zależność między dążnością do zespolenia regionów i dążeniem do ujednolicenia systemu administracji, a sytuacją przedstawicieli Żydów w samorządzie.
Przerwane tradycje? Żydzi w wielkomiejskich samorządach Drugiej Rzeczypospolitej Polskiej: Kraków, Poznań i Warszawa
Numer:
2013 / 5