Recenzja: M. Ładoń, Choroba jako literatura. Studia maladyczne, Stowarzyszenie Inicjatyw Wydawniczych, Katowice, 2019
Słowa kluczowe: narracje maladyczne, patografie, choroba
Artykuł dotyczy funkcji wyrażeń metaforycznych w tekstach należących do nurtu narracji maladycznych odmiany alzheimerowskiej. Wychodząc od polemiki z koncepcją choroby jako metafory w eseju Susan Sontag, autorka uwzględnia interakcyjną teorię metafory Maxa Blacka i perspektywę kognitywistyczną. Na przykładzie tekstów, których głównym motywem jest demencja, opisane są funkcje metafor choroby otępiennej: jako domena źródłowa metafory i jako domena docelowa.
Słowa kluczowe: metafora, domena źródłowa, domena docelowa, demencja, Susan Sontag
Nieliczne są w Italii głosy sceptyków widzących w postępującej globalizacji zagrożenie dla rodzimej tradycji i języka. Dyskusję wokół Weltliteratur zdominowali tu propagatorzy i entuzjaści, podkreślający korzyści płynące z przekładu oraz konieczność rewizji modeli edukacyjnych. Kwestie kultury, tradycji i języka narodowego komplikuje tu jednak fakt, że pojęcie narodu (lansowane przez faszyzm) jeszcze nie uwolniło się od historycznej hipoteki, a już zakwestionowali je koryfeusze planetarnej kreolizacji, zwolennicy włączenia do kanonu kultury migrantów, a nawet kwestionujący rozróżnienie na kulturę rodzimą i migracyjną. Skoro zaś także i pojęcie przynależności ulega przekształceniu, czego właściwie bronimy, próbując bronić lokalności?
Magris jako pisarz jest w pogoni za tętniącym życiem, fragmentem, tym co mnogie i niestałe. Broni metamorfozy i stawania się przeciwko wszelkiej władzy, która chce ją zablokować. Literatura powinna być zatoką, do której wpadają i gdzie spotykają się rzeki cudzych egzystencji; Za Michelem Staedterem autor przeciwstawia retoryce perswazję oznaczającą zdolność życia w teraźniejszości, bez wybiegania w przyszłość, bez pościgu za rezultatem. Utopię koryguje rozczarowaniem, które ją konkretyzuje i urzeczywistnia. Literaturze każe dziś mierzyć się z rozziewem między poszukiwaniem jedności w sferze aksjologii a szacunkiem dla tego, co inne.
Recenzja. Inga Iwasiów Parafrazy i reinterpretacje. Wykłady z teorii i praktyki czytania, Szczecin 2004; Tejże Gender dla średniozaawansowanych, Warszawa 2004
Autorka omawia postmodernistyczne zjawiska we włoskiej literaturze na podstawie dzieł (monumentów) i ich opracowań (dokumentów)
Dyskusje wokół postaci Luce Iragaray, włoskiej myślicielki feministycznej i jej systemu filozoficznego ciało-w-ciało
Sprawozdanie z IV konferencji feministycznej zorganizowanej we wrześniu 2000 r. w Bolonii]