Artykuły: Dorota Kozicka

Artykuł jest próbą odczytania krytyki Stanisława Brzozowskiego za pomocą narzędzi, których dostarcza zwrot performatywny. Krytyka to zatem zdarzenie, które ustanawia rzeczywistość i wywołuje działanie czytelnika. Takie podejście wynika z filozofii Brzozowskiego, według którego byt nie jest czymś stałym, raz na zawsze danym, a myśl nie opisuje gotowej rzeczywistości, lecz powołuje ją do istnienia. Performatywny wymiar krytyki widać w dramatyczności jego pisarstwa, teatralizacji starcia „ja” ze światem i kulturą oraz w przekonaniu, że działanie na tekstach (komentowanie cudzych, tworzenie własnych) przekształca zarówno rzeczywistość kultury, jak i rzeczywistość zbiorową. Akt krytycznego czytanio-pisania jest wg filozofa aktem otwartym, dynamicznym. Nasuwa to skojarzenia z pewnymi koncepcjami Rolanda Barthesa: tekstu jako procesu i praktyki wytwarzania znaczeń oraz lektury jako czynnego zderzania ze sobą różnych języków jego opisu, nie zaś „deszyfracji”.

Autorkę interesuje podróż jako doświadczenie prowadzące do uzyskania głębszej samoświadomości

Autorka analizuje współczesne podróże intelektualne jako egzemplifikację przemian XX-wiecznej prozy, idących w kierunku przemieszania autentyku i literatury

Recenzja. Małgorzata Czermińska Autobiograficzny trójkąt (świadectwo, wyznanie i wyzwanie)