Artykuł traktuje o książce pt. Lec. Autobiografia słowa (Warszawa, 2015). Autor szkicu rozpatruje ją jako przykład współczesnej biografistyki literackiej, argumentując, że tom Lidii Kośki odnawia starą formułę monografii „życie i twórczość pisarza”. W opracowaniu Kośki jest to „biografia i poetyka”. Ponadto autor zwraca uwagę na to, jakie książka Kośki ma znaczenie dla przyszłych badań nad twórczością Leca. Podkreśla, że możemy oczekiwać kolejnych interpretacji poszczególnych aforyzmów z cyklu Myśli nieuczesane (filologicznych, historycznych, politycznych, religijnych, filozoficznych). Poza tym trzeba się spodziewać dalszych analiz twórczości Leca tak w kontekście rozmaitych zagadnień komparatystyki literackiej (np. austromodernizmu), jaki i wobec innych dziedzin wiedzy (np. prawa).
Słowa kluczowe: biografia, biografistyka, aforyzm, Lidia Kośka, Stanisław Jerzy Lec