Wielokropek w tytule artykułu stanowi intertekstualne nawiązanie do interpunkcji nieprzedstawialności w holocaustowej prozie Hanny Krall. W istocie, artykuł ten jest rodzajem intertekstu na temat intertekstualności i problemów reprezentacji. Od biblijnych zwojów do serfowania po internecie autor idzie tropem M. M. Bakhtina, Z. Baumana, J. Kristevej, M. Glowinskiego, pisząc po Zagładzie. Niemożliwa, ale konieczna reprezentacja ha-Shoah stała się decydującym doświadczeniem dzisiejszej humanistyki na kształt Baumanowskiej „socjologii po Zagładzie”. W tym kontekście kampanie społeczne przeciwko ACTA (protesty celebrujące intertekstualność) i w obronie Bakhtinowskiego Pussy Riot analizowane są jako zaangażowana (post)humanistyka. W następstwie Holocaustu jako morderczego odrzucenia gościnności, post-etyka czy też poetyka (za M. Eskin) to etyka gościnności wobec tego, co/kto odmienne: hospit-alterity, którą charakteryzuje intertekstualność, która gości teksty, doświadczenia i działania.
Wszyscy jesteśmy piratkami: Kto/co w performatywności przeciw ACTA i za Pussy Riot? Jakie „socjologie literatury” (zawsze powszechnej)? Czy po-etyka po…?
Numer:
2012 / 6