Artykuły: Adam Kubiak

Tekst jest próbą wyjścia z pewnego impasu związanego z opisami zdarzeń i doświadczeń granicznych bądź transformacyjnych (resp. transgresyjnych). Zaproponowany w nim termin „doświadczenia niemożliwego” odnosi się do takiego typu zbiorowych i indywidualnych doświadczeń i związanych z nimi wydarzeń, które nie poddają się tematyzacji bądź też ich tematyzacja stanowi znaczne zagrożenie dla społeczności, której sprawa ta dotyczy. Przy czym niebezpieczeństwo wiąże się zarówno z symbolicznym obrazem własnym tejże społeczności, jak i z podstawowymi dla niej aksjologicznymi elementami konstrukcyjnymi.

Słowa kluczowe: Doświadczenie, transformacja, transgresja, zmiana społeczna

W tekście proponuję pewną zmianę perspektywy w analizie zjawisk związanych ze specyficznie polskim dyskursem peryferyjnym, tutaj skupionym wokół narracji sarmackich (resp. „neosarmackich”). Uwikłanie dyskursów peryferyjnych i semiperyferyferyjnych w relacje zależności wobec centrum (centrów) sprawia, że mają one niski stopień autonomiczności i skłonność do jej pogłebiania także w dyskursach oporu. Zamiast pogłębiania ich poprzez konfrontację, proponuję obejście tego problemu i przyjęcie za punkt wyjścia kategorii anomalii jako klucza do odczytywania specyfiki semiperyferyjnej, gdzie ambiwalencje zależnościowe i ich narracje odczytywać można jako strategie anormalnej „samosterowności” z jej własną racjonalnością, którą można poddać dekonstrukcji wychodząc w ten sposób poza relację zależnościową.