Artykuły: Agata Sikora

Wychodząc od narratywizmu w ujęciu Charlesa Taylora i Anthonego Giddensa, autorka przygląda się sposobowi, w jaki Juliusz Słowacki konstruuje swoją tożsamość w korespondencji z matką, Salomeą Bécu. Biorąc pod uwagę gatunkowe różnice między dziennikiem, pamiętnikiem a listami oraz założenia kultury sentymentalnej, wskazuje na specyfikę tego projektu tożsamościowego: przeżywanie teraźniejszości przez pryzmat wyobrażanego przyszłego wspominania oraz świadomość, że praca refleksyjna jest zarazem pracą wyobraźni. Taką konstrukcję nostalgicznego podmiotu za Svetlaną Boym autorka interpretuje jako wpisującą się w tradycję „od-modernizmu” (off-modernism), wymykającą się dominującej wizji nowoczesności opartej na postępie.
Słowa kluczowe: nostalgia, narratywizm, nowoczesność, Juliusz Słowacki, sentymentalizm

Niniejszy artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, jaką rolę w Towarzystwie Filomatów odgrywał zapis prawa, proces jego stanowienia oraz wyznaczane przez nie normy rządzące komunikacją wewnątrz grupy. Przedstawiona analiza przeprowadzona w oparciu o korespondencję, kolejne wersje ustaw, protokoły itp., wskazuje, że w przypadku wileńskich studentów formalizacja zachowań konstytuująca tajny związek realizowała się przede wszystkim poprzez regulację praktyk piśmiennych, a samo stanowienie prawa było procesem zmierzającym do stworzenia biurokratycznego systemu dyscyplinującego zapewniającego wpływy założycielom. Przedstawiony szkic śledzi ambiwalencje wynikające ze sprzeczności między deklarowanymi wartościami a przyjętymi regułami komunikacyjnymi oraz stawia pytanie o stopień ich internalizacji przez członków Towarzystwa.