Artykuł jest próbą krytycznego przyjrzenia się ostatniemu fragmentowi gettowego „Pamiętnika” Janusza Korczaka (Henryka Goldszmita) pod kątem jego kompozycji oraz zawartości treściowej. Na drodze szczegółowej analizy poszczególnych passusów postawiona zostaje hipoteza, jakoby dotychczas powszechnie znany i wielokrotnie powielany drukiem układ ostatnich dziesięciu zapisków poczynionych pod datą 4 sierpnia 1942 był niewłaściwy. Przedstawione zostają argumenty na rzecz tej koncepcji oraz prawdopodobne przyczyny, które mogły spowodować taki stan rzeczy. W ostatniej części zaproponowana zostaje nowa możliwa kolejność notek, całkowicie zmieniająca, długo uznaną za jedyną, wymowę tego tekstu.
Dziesięć ostatnich zapisków Janusza Korczaka. Ten last notes of Janusz Korczak
Numer:
2014 / 5