Artykuł poświęcony jest prasowym oraz książkowym edycjom poematu Anatola Sterna. Przedmiotem analizy są różne warianty „polityk strony” (G. Borstein), które wyznaczały ramy kodowania tekstu w poszczególnych wydaniach. W tej perspektywie kluczowa jest analiza ich „kodu biblologicznego” (J. McGann) oraz związku z praktykami charakterystycznymi dla estetyki awangardowej. Współdziałanie typografii, liternictwa oraz ilustracji tworzyło różne warianty znaczeniowe poematu, którego wymowa potęgowana (bądź osłabiana) była przez projekt graficzny. Ich materialny kształt był także wypadkową estetycznego (i politycznego) radykalizmu projektów międzywojennych oraz ówczesnych praktyk wydawniczych.
Słowa kluczowe: Anatol Stern, materialność tekstu, awangarda, kod bibliologiczny, polityka strony