Celem artykułu jest ukazanie, w jaki sposób relacje matka–córka oraz praktyki artystyczne wpisują się w pole autobiograficzne i są zależne od mechanizmów w nim funkcjonujących. Autorka wprowadza kategorię pola autobiograficznego, by unaocznić „strukturę relacji” pomiędzy osobami, praktykami i przedmiotami, odpowiadającymi konkretnym obszarom aktywności, nie tylko społeczno-politycznych, lecz także pisarsko-artystycznych. Dla jej sformułowania odwołuje się do badań nad estetyką i performatywnością autobiograficznego pisarstwa oraz po części teorii Pierre’a Bourdieu. Praktyki artystyczne w polu autobiograficznym zostały zbadane na przykładzie wybranej twórczości Ewy Kuryluk i Zuzanny Janin w kontekście artystycznych dokonań ich matek – Marii Kuryluk (Miriam Kohany) i Marii Anto (Antoszkiewicz).
Słowa kluczowe: pole autobiograficzne, praktyki artystyczne, Ewa Kuryluk, Zuzanna Janin, relacja matka – córka
Praktyki artystyczne w polu autobiograficznym. Wstępne rozpoznanie
Numer:
2018 / 6