Tekst analizuje pojęcie erudycji jako niezbędnego zasobu dla funkcjonowania pola akademickiego oraz praktyk w obrębie humanistyki. Erudycja jest rozumiana jako wiedza wykraczająca poza doraźnie funkcjonalną i użyteczną w danym momencie wiedzę. Tekst bazuje na wiedzy uzyskanej dzięki autoetnografii. W tekście postawiona jest teza, że neoliberalne reformy nauki zużywają erudycję jako zasób, przez co podmywają reprodukcję pola akademickiego i szerzej funkcjonowanie instytucji uniwersytetu.
Słowa kluczowe: erudycja, autoetnografia, uniwersytet, wiedza, funkcjonalność, neoliberalizm
The article examines the notion of erudition as a necessary resource for the functioning of the academic field and practices within the humanities. Erudition is understood as knowledge beyond the ad hoc functional and useful knowledge of the given situation. The article is based on knowledge gained through autoethnography. It is posited in the paper that neoliberal reforms of science consume erudition as a resource, thereby undermining the reproduction of the academic field and the functioning of the institution of the university at large.
Keywords: erudition, autoethnography, university, knowledge, functionality, neoliberalism