Artykuły: Ewa Kraskowska

Artykuł dotyczy pisarstwa Petera Ackroyda, brytyjskiego autora utworów powieściowych i książek o tematyce historycznej, eseisty i krytyka literackiego. Jego twórczość jest tu rozpatrywana w kontekście wszechobecnego w niej biografizmu, który przejawia się na różne sposoby: w biografiach konkretnych pisarzy i artystów związanych z Londynem (Dickens, Blake, T.S. Eliot i in.), w powieściach osnutych na wątkach biograficznych, ale także w tzw. przez Ackroyda „biografiach” miast – Londynu czy Wenecji. Tę cechę jego pisarstwa autorka artykułu określa mianem „biografilii”, zapożyczając ów termin od Cory Kaplan, która rozumie przezeń zauważalny dziś renesans narracji biograficznych nawiązujących do XIX-wiecznych wzorców gatunkowych. Dzieła Ackroyda zostają tu również osadzone w brytyjskiej tradycji biografistyki, w estetyce postmodernistycznej, w nurcie powieści neowiktoriańskiej, a także – za Tomaszem Niedokosem – w ramach szeroko rozumianej angielskiej literatury katolickiej.

Słowa kluczowe: Peter Ackroyd, Virginia Woolf, Lytton Strachey, Londyn, biografilia, neowiktorianizm, postmodernizm, katolicyzm

Niniejsza recenzja rekapituluje w skrócie dorobek Edwarda Balcerzana w dziedzinie studiów nad przekładem, a następnie na tym tle omawia jego najnowszą książkę pt. Tłumaczenie jako „wojna światów”. W kręgu translatologii i komparatystyki (Poznań 2009). Recenzentka poświęciła szczególną uwagę podjętej tu próbie połączenia perspektywy translatologicznej z komparatystyką literacką, a także ewolucji stylu naukowego Balcerzana na przestrzeni ostatnich czterech dekad.

Bliskie spotkania badaczki z tekstami, „Tekstami” i „Tekstami Drugimi”.

Artykuł dotyczy stosunkowo mało znanego tekstu Karola Irzykowskiego, jakim są fragmenty jego dziennika poświęcone chorobie i śmierci jego pięcioletniej córki Basi. Pisarz prowadził je na bieżąco, starając się o maksymalnie szczere dokumentowanie zarówno poszczególnych faz tego traumatycznego doświadczenia, jak i własnych odczuć z nim związanych. Autorka artykułu analizuje zapiski Irzykowskiego w perspektywie genderowej, zadając pytania o kulturowe uwarunkowania żałoby. Ponadto zestawia je z opublikowaną kilkanaście lat wcześniej powieścią Pałuba, w której tematyka choroby, śmierci i żałoby odgrywa istotną rolę. Jej zdaniem Irzykowski, choć kierowany imperatywem szczerości, przeżywał wydarzenia związane z utratą córki na podobieństwo scenariusza zaprojektowanego w powieści.

Recenzja. Kinga Dunin Czytając Polskę. Literatura polska po roku 1989 wobec dylematów nowoczesności, Warszawa 2004

Recenzja. Inga Iwasiów Rewindykacje – kobieta czytająca dzisiaj, Kraków 2002

O literackich skutkach wzajemnej fascynacji obojga pisarzy

O pesymizmie pisarki ukazującej destrukcyjność relacji międzyludzkich

Powieść międzywojennej autorki jako historia o nienasyceniu i odkrywaniu siebie

Katalog motywów charakterystycznych dla powieści kobiecych, m.in.: ciało, siostrzane związki, rodzina, seks, gotycyzm …

Na tytułowe pytanie odpowiadają uczestnicy lektoratu języka polskiego w Szwecji

Recenzja. Eva Hoffman: Lost in Translation. A Life in a New Language, New York 1989