W artykule przedstawiona została historia zaangażowania dziennikarza, socjologa i badacza literatury Romana Zimanda w komunizm i jego przemiana najpierw w rewizjonistę, potem w opozycjonistę o wyraziście antykomunistycznych poglądach. Olaszek poszukuje odpowiedzi na pytania o przyczyny wyborów dokonywanych przez Zimanda oraz jego późniejszy stosunek do własnej przeszłości. Autor stawia tezę, że Zimand wyróżniał się radykalizmem na tle osób o podobnej drodze życiowej i krytyczną oceną własnej biografii. Tekst wpisuje się w dyskusje o postawach polskiej inteligencji wobec komunizmu.
Słowa kluczowe: Roman Zimand, komunizm, stalinizm, rewizjonizm, antykomunizm