Autorka redefiniuje w tekście kategorię afektywnej filozofii w kontekście badań childen studies. Interesuje ją, jak afektywna perspektywa mówienia o dziecku przeformułowuje pytania będące u postaw dyskursu i w jaki sposób dziecko wpływa na rekonfigurację pojęć w wybranych perspektywach badawczych (m. in. Hanny Arendt, Gilesa Deleuze’a, Felixa Guattri’ego, Jean-François Lyotarda). Punktem wyjścia w definiowaniu większej podmiotowości dziecięcej w ponowoczesnym dyskursie staje się tzw. afektywny scjentyzm, podkreślający emocjonalny związek z dzieckiem, jego partykularyzm i duchową, immanentną strukturę mówiącego podmiotu. Ten typ budowania sensu otwiera dyskurs na możliwość teorii cyrkulacji posthermeneutycznej, którą autorka opiera na dynamice operacyjnej Deleuzjańkiego kłącza.
Słowa kluczowe: children studies, dziecko, filozofia afektywna, posthermeneutyka