Artykuł opisuje ogród na dwa sposoby: z jednej strony jako bodziec modelujący reakcje i działania odbiorcy poprzez stymulowanie określonych obszarów jego mózgu, z drugiej strony jako narzędzie wpływania na społeczeństwo. Dwie perspektywy: neuroestetyczna i ideologiczna okazują się wzajemnie dopełniać. Odkrywają siłę perswazyjną ogrodu kryjącą się w bliskości jego percepcji do odbioru środowiska naturalnego oraz odczytywaniu tego, co nasycone jest znaczeniami jako przezroczystego semantycznie lub interpretowaniu tworzonych w ogrodzie sensów jako immanentnie wpisanych w naturę.
Ogród - neurosemiotyka - ideologia
Numer:
2011 / 1-2