Artykuł dotyczy kategorii intymności i możliwości, jakie perspektywa intymna otwiera w badaniu kultury PRL. W planie teoretycznym artykułu autorka rekapituluje koncepcje zintymizowanej sfery publicznej (L. Berlant), imperialnych polityk intymności (A.L. Stoler) oraz wybrane kulturowe definicje intymności (I. Illouz, A. Giddens, M. Herzfeld). W planie interpretacyjnym charakteryzuje zaś wybrane narracje intymne z okresu PRL: piosenki (M. Jakubowicz), reportaże zebrane w tomie Kto dzisiaj kocha… oraz wybrane obrazy filmowe (A. Holland, B. Sass, A. Ford, W. Wiszniewski). Pokazuje, jak teksty te dekonstruują opozycję publicznego i prywatnego, a dalej definiuje peerelowską zintymizowaną sferę publiczną zarówno jako przestrzeń dystrybucji znaczeń politycznych i reprodukcji opresji, jak i jako przestrzeń konstruowania formuł oporu i denuncjacji mechanizmów władzy. W efekcie wskazuje w intymności kategorię, która pozwala spojrzeć na PRL poza obowiązującymi w polskim dyskursie naukowym dominantami (martyrologiczną, antykomunistyczną, męskocentryczną itd.).
Słowa kluczowe: intymność, PRL, sfera publiczna, komunizm, władza