Artykuły: Maciej Sosnowski

Maciej A. Sosnowski
IFiS PAN
Esej jest próbą odczytania Przyszłości Hegla Catharine Malabou w kontekście derridiańskiej widmologii, czy, szerzej, nowoczesnego projektu, zapoczątkowanego przez Heideggera, dekonstrukcji statycznej tożsamości tradycyjnej metafizyki. Kluczowym pojęciem jest tutaj dwuznaczność – zarówno dla Heideggera, który wokół niej buduje krytykę metafizyki, jak i dla Derridy, u którego widmo to właśnie iknarnowana/umarła dwuznaczność sama. Również Malabou stara się w swej koncepcji plastyczności uchwycić pewną (nie)źródłową podwójność jako czegoś, co jest motorem wszelkich metamorfoz.
Słowa kluczowe dwuznaczność, podwójność, tożsamość, dialektyka, duch, widmo, plastyczność, Aufhebung, Hegel, Heidegger, Derrida, Malabou

Tekst jest próbą refleksji nad relacją jaka zachodzi pomiędzy procesem indywiduacji jednostki a obrzydzeniem i pogardą, jakie ta jednostka względem świata odczuwa. Konfrontując z jednej strony heglowską kategorię "pięknej duszy" z drugiej zaś kilku wybranych bohaterów literackich, przede wszystkim zaś Iwana Iljicza Obłomowa, autor miał skromną ambicję ukazać głębię psychologicznych zawartych w Fenomenologii ducha i jednocześnie uwypuklić moment "negatywny" jako kluczowy element kształtowania się współczesnej podmiotowości.

Recenzja książki: Andrzej Zawadzki Literatura a myśl słaba, Universitas, Kraków 2009