Artykuły: Magdalena Piskała

Artykuł omawia szczególne zjawisko staropolskiego piśmiennictwa, jakim są dzieła heraldyczne, z perspektywy historycznoliterackiej. Szczególną uwagę poświęcono kwestii uporządkowania tekstów, które określać by należało mianem herbarza, oraz pytaniu o granice i cechy tego gatunku w całej jego różnorodności. Fenomen pism heraldycznych powstających na terenach dawnej Rzeczypospolitej polega bowiem właśnie na ogromnej rozmaitości ich form i funkcji. W określaniu cech gatunkowych nie pomaga dość luźny związek staropolskich herbarzy z modelem heraldyki, jaki ukształtował się w Europie Zachodniej, co nie znaczy, że nasza heraldyka była od tych wzorów zupełnie oderwana. Wydaje się, że istnieje wspólny mianownik łączący te pisma, można też wyznaczyć pewne charakterystyczne dla kultury staropolskiej typy herbarzy i obserwować ich rozwój.