Artykuł opisuje podstawowe elementy reprezentacji pierwszej wojny światowej: cierpienie żołnierzy, spustoszone pola bitewne oraz perspektywę świadka. Odnosząc się do stanu dotychczasowych badań nad traumą w kontekście pierwszej wojny światowej, ukazuje kliszowy charakter jej pamięci potocznej, który jednak nie wyklucza komunikowania i podtrzymywania poczucia traumy. Poprzez ocenę najnowszych powieści oraz produkcji filmowych i telewizyjnych tekst analizuje współczesne praktyki przedstawiania traumatycznej przeszłości, związane z problematyką tożsamości. Analizie poddane są teksty kultury powstałe po obchodach osiemdziesiątej rocznicy zakończenia wojny, kulturowe reprezentacje wojny, utrwalające poczucie traumy w Australii, Wielkiej Brytanii i Kanady i konstytuujące tożsamości ich mieszkańców. Autor traktuje te zjawiska jako wytwór kapitalistycznego przemysłu rozrywkowego, a zarazem jako wyraz powszechnego pragnienia podtrzymania tradycyjnych wyobrażeń na temat przeszłości.
Słowa-klucze: badania nad traumą; pamięć a I wojna światowa; pamięć w kulturze popularnej, wojna w kulturze popularnej