Autor analizuje rozdział z Procesu Franza Kafki w perspektywie wizualnej, która kształtuje pisanie tekstu. Perspektywa ta znajduje swoje odbicie w architekturze gotyckich katedr. Autor w swym wywodzie opiera się na koncepcji „gotyckiej woli kształtowania” Wilhelma Worringera, której wcieleniem jest figura ornamentu. Przestrzeń katedry gotyckiej inspiruje podejście do literatury oparte na zainteresowaniu ruchem i fizjonomią. To zainscenizowane spotkanie tekstu literackiego i przestrzeni gotyckiej pozwala skupić się na anonimowych „ruchach pisania”, które przenikają tekst i na rozumieniu wizualności i jej echa w przestrzeni.
Od perfumowanych wąsów do ornamentów języka. Fizjonomia pisania w Procesie Franza Kafki
Numer:
2012 / 4