Artykuł stanowi analizę ideologicznego nacechowania geograficzno-przyrodniczych opisów w międzywojennej serii krajoznawczej „Cuda Polski”. Kategorią organizującą badania stało się pojęcie krajobrazu wykorzystywane współcześnie dla wydzielenia topograficzno-antropologicznych typów przestrzeni zarówno w geografii, jak i w naukach humanistycznych. Jest ono w pracy rozpatrywane w perspektywie splotu ukrytych relacji między ideami natury i politycznymi ideami przynależności państwowej. Tłem tych powiązań stały się założenia funkcjonujących w pierwszych dekadach XX wieku dyskursów: narodowościowego, geopolitycznego, ekologicznego czy modernizacyjnego.
Słowa kluczowe: krajoznawstwo, seria „Cuda Polski”, krajobraz, geopolityka, polityka narodowościowa, ekologia