Celem artykułu jest próba określenia roli tańca w procesie poznania. A. Nabokina rozpatruje perspektywy neurokognitywistyczną oraz kulturoznawczą w badaniach nad tańcem. Obierając za punkt wyjścia metaforę pląsu, użytą przez F. Nietzschego, autorka proponuje, aby spojrzeć na taniec jako na poznanie dynamiczne, pozwalające na zharmonizowanie podmiotu ze światem, innymi działającymi w nim aktorami oraz rozpoznanie procesów społecznych.
Słowa kluczowe: taniec; kinestezja; ruch; poznanie; Nietzsche