Artykuł poświęcony jest analizie zaskakująco długiego i trwałego łańcuszka intersemiotycznego (pojęcie Seweryny Wysłouch) zainicjowanego publikacją poematu Anatola Sterna Europa (1925) i obejmującego prace typograficzne, fotomontaże, filmy oraz działania teatralno-performatywne powstające w ciągu minionego stulecia. Autorka opisuje wszystkie artefakty składające się na ten różnomedialny ciąg. Szczególną uwagę poświęca filmowi Europa Franciszki i Stefana Themersonów (1931-1932), przez niemal 80 lat uważanemu za zaginiony, odnalezionemu niespodziewanie w 2019 roku. Analiza dotyczy m.in. relacji między tekstem Sterna, ruchomymi obrazami Themersonów i muzyką instrumentalną stanowiącą podkład dźwiękowy filmu. Ważną rolę odgrywa także opis wizualnych lejtomotywów filmu oraz analiza nieznanych dotąd kontekstów ekokrytycznych odzyskanego filmu Themersonów.
Słowa kluczowe: Franciszka i Stefan Themerson, film awangardowy, poezja awangardowa, intersemiotyczność, film poetycki