Artykuły: Mateusz Felczak

Celem tekstu jest zidentyfikowanie współczesnego kryzysu cyberpunkowych estetyk na przykładzie wybranych polskich gier cyfrowych, które na poziomie narracji, interfejsu i mechaniki konsekwentnie kopiowały i wdrażały jego kanoniczne wyznaczniki. Za punkt wyjścia służy przyjęcie estetyki wizualnej jako najbardziej istotnego wyróżnika konwencji cyberpunkowej oraz konceptualizacja interfejsu – w szczególności graficznego interfejsu użytkownika – jako kluczowej platformy tworzenia i negocjacji znaczeń. Efektem eksploatowania utrwalonych w popkulturze motywów obecnych w tych produkcjach jest rezygnacja z wywrotowego potencjału cyberpunku, który ustępuje miejsca silnie skonwencjonalizowanym rozwiązaniom.

Artykuł przedstawia metodę analizy dyskursów pracy i zabawy w wysokobudżetowych grach wideo na podstawie ujęcia fokalizacji w koncepcji Mieke Bal (2012) oraz narzędzi logiki operacyjnej wypracowanych przez Noaha Wardrip-Fruina (2012). Celem pracy jest zaproponowanie metody badawczej, która pozwoli na połączenie dociekań narratologicznych z krytyczną analizą strategii używanych w projektowaniu i dystrybucji cyfrowej gier. Główna teza artykułu opisuje przesunięcie definicji komputerowej rozrywki, w której coraz mniejsze znaczenie ma aspekt bezcelowej zabawy, rośnie zaś tendencja do projektowania (i opisywania) gier w kategoriach wysiłku, pracy i nagrody. Proponowane ujęcie problemu ilustrowane jest analizą gry Wolfenstein: The New Order oraz wybranych tytułów gatunku cRPG (z serii The Elder Scrolls oraz Fallout).

Słowa kluczowe: praca, zabawa, fokalizacja, logika operacyjna