Artykuły: Mieke Bal

Propozycje zawarte w tym artykule stanowią transdyscyplinarny wkład metodologiczny Mieke Bal w dziedzinę badań kultury wizualnej (Visual Culture Studies) na dość wczesnym etapie ich istnienia. Badaczka próbuje zastosować tezy literaturoznawcze do analizy obrazów. Autorka krytykuje przy tym badania nad słowem i obrazem (word and image studies) jako bezproduktywne, gdyż oparte na fałszywej opozycji. To semiotyka ma być kluczem do zrozumienia otaczających nas przekazów, stanowiąc płaszczyznę spotkania elementów wizualnych i językowych.

Przyjmując za Lakoffem i jego następcami pogląd, że metafory stanowią podstawowe formy języka, autorka analizuje ukrytą w metaforach treść narracyjną, jednocześnie ukazując metaforyczny status pojęć teoretycznych (zarówno w naukach humanistycznych jak przyrodniczych). Rachunek zysków i strat wynikających z niedostrzegalnej często wszechobecności metafor prowadzi do wniosku, by traktować teorię jako pewną praktykę, którą, jako metaforę, rodzinne podobieństwo łączy z ideologią. Teoria zawsze pozostanie praktyką zakorzenioną w empirii, pozbawioną przypisywanego jej obiektywizmu.

Komentarz do prac Louise Bourgeois z cyklu Komórki (Cells), skupiający się na kwestii nastroju