Artykuł jest próbą omówienia intertekstualnych związków między twórczością Gombrowicza a filozofią Heideggera – ze szczególnym uwzględnieniem wątków relacji człowiek-zwierzę, a także kwestii śmierci człowieka i zwierzęcia. Z przeprowadzonych analiz wynika, że antropologiczne projekty obu autorów różnią się w sposób zasadniczy. Jeśli niemiecki filozof usiłując określić istotę człowieczeństwa, mnożył podziały między ludźmi a zwierzętami, to polski pisarz na wiele sposobów tego rodzaju rozróżnienia problematyzował.
Zasadniczym kontekstem metodologicznym są animal studies, w obrębie których koncepcje Heideggera były wielokrotnie krytykowane. Wedle przedstawionej argumentacji Gombrowicz unikałby antropocentrycznych pułapek i w tym względzie artykuł głosiłby tezę wchodzącą w spór z dotychczasowymi ustaleniami badaczy i badaczek, ponieważ zasadniczo zmierzali oni ku przeświadczeniu, że konsekwentnie stabilizuje on mocną granicę między tym, co ludzkie i tym, co zwierzęce.
Słowa klucze: Heidegger, Gombrowicz, człowiek, zwierzę, śmierć, animal studies