Tekst jest próbą analizy zjawisk narracyjnych we współczesnej prozie w świetle teorii wykładników fikcji. Za jeden z fenomenów możliwych i naturalnych jedynie w fikcji uznaje wierne przytaczanie dialogów, które miały miejsce w znacznej odległości czasowej od chwili wypowiedzi. Dotyczy to również narracji autodiegetycznej. Większość przykładów strategii tekstowych związanych z tym zjawiskiem pochodzi z polskich autofikcji (Huelle, Chwin, Dichter), czyli tekstów pogranicznych, hybrydalnych, które tematyzują grę między zmyśleniem a referencją.
Dialog jako wykładnik fikcji
Numer:
2008 / 1-2