Autor analizuje obraz Berlina w polskim piśmiennictwie socrealistycznym (przede wszystkim w reportażach ogłoszonych związku z III Światowym Zlotem Młodych Bojowników o Pokój). Pokazuje, ż granica oddzielająca dwa sektory – wschodni i zachodni – to zarazem granica dwóch światów: „naszego” (młodego, pięknego, intensywnie się rozwijającego) i „obcego” (starego, brzydkiego, skazanego na powolny upadek).
Berlin polskich socrealistów
Numer:
2008 / 4