Artykuł jest analizą Jeziora Bodeńskiego Stanisława Dygata, w której punkt ciężkości przesunięty został na marginalizowaną dotąd w recepcji krytycznoliterackiej kwestię (nie)doświadczenia wojennego, istotnego w formowaniu męskości. Bohater uwikłany w dyskurs polskości-heroiczności zmaga się z (męską) tożsamością, gdyż zanegowanie narodowego paradygmatu ewokuje pytanie o własną płeć. Bohater powieści sytuuje się między figurą Matki-Ojczyzny (Polski) i Bogini-Wolności (Francji), które wymuszają na nim uczestnictwo w spektaklu podtrzymującym fikcję płci. Uwikłany zostaje w dyskurs uwodzicielski, który jest właściwością narodów w sytuacji zagrożenia tożsamości. Analiza pokazuje jak bohater, Polak-histeryk uwodzony przez mit heroiczny, jednocześnie broni się przed nim.
„Nie dać się uwieść”, czyli o zwodniczości mitu heroicznego
Numer:
2011 / 4