Artykuł zawiera problematykę kształtowania polifonicznej tożsamości narratora przedstawioną w kilkudziesięciu tekstach polskich migrantów w okresie 2004-2015, przebywających czasowo w Wielkiej Brytanii i Irlandii. Temat tożsamości połączony jest z omówieniem podstawowych wyznaczników strategii autonarracyjnych, podjętych w analizowanych tekstach. Zastosowana metodologia obejmuje założenia interakcjonizmu symbolicznego, standardowych wzorców biografii oraz autonarracji jako sposobu rozumienia i interpretacji świata. Podstawowe tezy artykułu dotyczą: – funkcji autonarracji w rekonstruowaniu indywidualnej i etnicznej tożsamości osób, które podczas migracji poszukują nowych wzorów adaptacji w nieustabilizowanej sytuacji egzystencjalnej; – aksjologizacji nowych doświadczeń w relacji do etnicznej pamięci kulturowej i wypracowanych we wcześniejszym okresie życia tożsamościowych ról społecznych i rodzinnych.
Słowa kluczowe: migracja, autonarracja, biograficzna trajektoria, tożsamość indywidualna.