Artykuł poświęcony jest formom logowizualności w komiksie autobiograficznym. Na podstawie analiz pięciu komiksów polskich twórczyń i twórcy autorka wyodrębnia formy łączenia słowa i obrazu, typowe dla narracji komiksowej. Kupczyńska proponuje kategorie linio-wizualności i ryso-pisania dla opisania cielesnych i afektywnych aspektów autobiograficzności oraz dla wskazania kodów kulturowych, wpisanych w te narracje. Odniesienia do gramatyki i historii komiksu osadzają analizy w kontekście międzynarodowych badan nad komiksem i zarazem wskazują na auto-refleksyjna naturę medium.
Słowa kluczowe: logowizualność, ryso-pisanie, komiks polski, autobiografia