Esej poświęcony jest życiu i poglądom francusko-peruwiańskiej pisarki i działaczki społecznej, która żyła w pierwszej połowie XIX wieku. Choć jej ojciec pochodził z peruwiańskiej arystokracji, dorastała w ubóstwie, gdyż wedle francuskiego prawa nie przysługiwał jej spadek. Wcześnie wyszła za mąż i urodziła troje dzieci. Jej mąż okazał się brutalny, toteż odeszła od niego. Także tu przepisy były przeciwko niej; nie miała prawa do rozwodu ani opieki nad dziećmi. Tristan postanowiła wyruszyć do Peru, by poprosić o pomoc krewnych. Swoją wyprawę, jak również sytuację kobiety, która nie może się rozwieść, opisała w Wędrówkach pariaski. Następnie podjęła podróż do Anglii, gdzie stworzyła własną wersję socjalizmu utopijnego, w której kładła szczególny nacisk na sytuację kobiet. Tristan uważała się za „matkę robotników” i „Mesjaszkę”. Zmarła w wieku 41 lat w wyniku niezagojonej rany, która pozostała jej po tym, jak sześć lat wcześniej mąż próbował ją zastrzelić.
Słowa kluczowe: socjalizm utopijny, kapitalizm, wyzysk, emancypacja kobiet, macierzyństwo, seksualność.