Artykuł problematyzuje relacje między pracą a procesem wytwarzania wiedzy i jej funkcjonowaniem w społecznych i akademickich obiegach. Analiza została przeprowadzona z wykorzystaniem podwójnej autoetnografii, rozumianej za Elisabeth Ettorre, jako forma krytycznego, zaangażowanego pisarstwa feministycznego. Metoda autoetnografii umożliwia zrekonstruowanie i interpretację sposobów rozumienia i definiowania pracy w odmiennych instytucjach – galerii, angażującej do wytwarzania i tłumaczenia sztuki, oraz uniwersytetu, w którym autorki prowadzą badania naukowe i zajmują się dydaktyką. Namysł nad kategoriami pracy i wiedzy połączony z urefleksyjnieniem kategorii płci skutkuje propozycją rozpatrywania wiedzy jako wiedzy w drodze.
Słowa kluczowe: autoetnografia, badania feministyczne, praca, wiedza-władza, wiedze usytuowane, uniwersytet